آنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هاآنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هادرباره من
خب درباره وبلاگ باید بگم که اینها اغلب حرفهایی است که خودم به خودم میگم و گاهی هم حرفهای خوب دیگران را برای خودم تکرار میکنم
ادامه...
پیاله و سبو!
بردار پیاله و سبو ای دل جو
برگرد بگرد سبزه زار و لب جو
کاین چرخ بسی قد بتان مهرو
صـد بار پیاله کرد و صـد بار سبو
زان کوزه می که نیست دروی ضرری
پر کن قدحی بخور به من ده دگری
زان پیش تر ای پسر که در رهگذری
خاک من و تو کوزه کند کوزه گری
تو به کدام یکی غذا میدهی؟
سرخپوست پیری نوه خردسالش رو اینگونه اندرز میداد : در وجود هر انسانی همیشه دو گرگ با هم در ستیزند یکی از دو گرگ نماد بدیهاست بدیهایی همچون حسد,بخل,دروغ,خودخواهی و تکبر! و گرگ دیگر نماد نیکیهاست همانند عشق , امید, حقیقت و مهربانی!
نوه خردسال پرسید: یعنی در وجود من نیز دو گرگ می ستیزند؟ پیر پاسخ داد : آری فرزندم همیشه در جنگ هستند بدون درنگ!
کودک سرخپوست پرسید: و از دو گرگی که در وجود من همیشه در حال جنگیدن هستند کدام یک در پایان پیروز است؟
سرخپوست پیر لبخندی زد و گفت: آن گرگی که تو به آن غذا میدهی پیروز خواهد بود!
و اما صحرا!
اینجا جائیست
که صدای نفست با آهنگ قلبت در هم می آمیزد
و باد با تو سخن میگوید
گرمای نفس خدا را حس میکنی
سبز اینجا سبز سبز است و آبیش خیلی آبی
همه چیز واقعیست!
عطش واقعیست!
گرما واقعیست!
دوستی واقعیست!
آب هم واقعیست
|
مپندار باشد ز نا بخردی |
درخشان کویر بنام ایزدی |
|
|
که باشد شکوه خداوندگار |
زداید ز اندیشه گرد و غبار |
همین که فکرمی برای من بسه!
...
تماشای تو عین آرامشه
تو زیباترین آرزوی منی...
...
همین عادت با تو بودن
یه روز اگه بی تو باشم منو میکشه...
