او خبر دارد که دیگر ...

قطرۀ اشکی دوای دردِ من بود

این زمان آن اشک هم پایان گرفته

وان دوای درد بی درمانِ من هم

ماتمی دیگر گرفته ...

آوای اندوهناکی که این ابیات را نجوا میکند از حنجره مخملیِ عباسِ مهر پویا بیرون آمده است , مهرپویا که در کنار بازیگری تئاتر نوازندگی را نیز با عود آغاز کرده بود پس از مدتی گیتارِ الکتریکی را برای نخستین بار به ایران آورد و خود به نواختنِ آن پرداخت , سپس برای باز گرداندنِ سازِ کهنِ ایرانی یعنی سیتار به هندوستان سفر کرد و نزدِ نوازنده ای به نام محمود میرزا نوازندگی سیتار را آموخت و از راهنمائیهای راوی شانکار موسیقیدانِ پر آوازه هندوستان بهره بُرد ( سیتار ساز ایرانی که صدها سال پیش امیر خسرو دهلوی آنرا به هندوستان برده و کم کم در ایران از خاطره ها زدوده شده بود) مهرپویا با نغمه های غمناک سیتار ترانه هایِ بسیار زیبایی از خود به یادگار گذاشت , نوازنده سیتارِ موسیقی فیلمِ بایسیکلران عباس مهرپویا بوده است!

آسمان میگرید امشب یکی از ترانه های زیبای اوست.