پیاله و سبو!

بردار  پیاله  و  سبو  ای  دل جو

برگرد بگرد سبزه زار و لب  جو

کاین  چرخ  بسی  قد  بتان  مهرو

صـد بار پیاله کرد و صـد بار سبو 

 

زان کوزه می که نیست دروی ضرری

پر  کن  قدحی  بخور به  من  ده  دگری

زان پیش تر ای پسر که  در  رهگذری

خاک  من  و  تو  کوزه  کند  کوزه گری