آنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هاآنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هادرباره من
خب درباره وبلاگ باید بگم که اینها اغلب حرفهایی است که خودم به خودم میگم و گاهی هم حرفهای خوب دیگران را برای خودم تکرار میکنم
ادامه...
لرزش گنگِ صدا!
او نمیداند که من
در شناوریِ بی وزنِ گذرش بینِ دو سیم ,
لحظه ای طولانی تر از عمرِ زمین می مانم ,
و چنان خلسه شادی دارم
که نمیخواهم از آن در گذرم !
لرزش گنگِ صدا را تا به ابد همراهم ,
و در این خلسه شاد تنهایم ,
و فقط تنهایی !
او نمیداند !
آن تار نواز !
و دریغ از یک آه !
روزی از وحشتِ دلتنگی شب
بی درنگ سوی افق خواهم تاخت,
باد را توسن خود خواهم ساخت ,
که دگر باره در آغوش شبِ مهتابی , نشوم زندانی !
چاره ای نیست ولی ,
باز هم خواهم باخت ,
و شبی ساکت و سرد , پیش چشمان سیاهش آرام ,
خیره خواهد گردید دیدگانم خسته , از پسِ پنجره ای بی پرده , به رخ نازکِ ماه
و دریغ از یک آه
ناله ای خواهد کرد , گرگِ تنهایِ دلم !
باز هم خواهم باخت؟
"فقط"!
شاید این دست سرد اندکی نوازش میخواست ,
با سر انگشتی "فقط" کمی گرمتر !
شاید این شانه خسته سنگینیِ سری آشنا را کم داشت ,
سری که چشمانش "فقط" کمی خیس باشند !
و شاید لبهایی باید لبهایش را "فقط" لحظه ای میفشرد ,
"فقط" لحظه ای به بلندایِ "ابدیت" !
نمیدانم, شاید !
آن رعد کجا بود؟!
رعدی درخشید و زندگی آغاز شد ,
به سادگی ,
تا بگردد و بگردیم,
بسازد و بسازیم ,
و این بشود و این بشویم ,
و چقدر جدی اش بگیریم این زندگی را ,
و چه داستانها بسازد و بسازیم .
