آنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند

گفتنی ها

پریدن با نسیمِ غروبِ فردا!

حالم حالِ آن برگِ سرخی است که گویی هیچگاه سبز نبوده,

تنها مانده!

دلهره دارد که حسرتِ اولین و آخرین پریدن در آغوشِ نسیمِ غروبِ فردا بر دلش بماند 

و باد پاییزی شب هنگام زیرِ گامهای ناشناسی مچاله اش کند !


ساسان یکشنبه 31 شهریور‌ماه سال 1392 ساعت 09:50 ب.ظ
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد