خدا کند"خود"م ...!

تازگیها گاهگاهی دلم برای "خود"م تنگ میشود !

همان "خود"م که فکر میکرد آدم ها همه خوبند !

همان "خود"م که فکر میکرد همه حرفها حقیقت دارند !

همان "خود"م که باور داشت کسیکه لبخند میزند واقعا دارد لبخند میزند !

همان "خود"م که همیشه راست میگفت !

همان "خود"م که اگر لبخند میزد واقعا لبخند میزد و اگر اخم میکرد واقعا اخم کرده بود!

همان"خود"م که به احساس دیگران احترام میگذاشت !

همان"خود"م که دیگران را دوست داشت !

همان "خود"م که دیگر نیست !

مدتهاست ! نمیدانم روزها ؟! ماهها ؟! سالها؟! شاید هم قرنهاست گُم شده است !

آخر "خود"م ساده بود! اهل کلک نبود! رُک بود و راست ! تابِ تحمل دورویی ها و نیرنگها را نداشت !

امیدوارم "خود"م گوشه ای از این دنیا زنده باشد و سالم ! خدا کند دِق نکرده باشد ! خدا کند "خود"م نمرده باشد !

"خود"م به دردِ اینجا نمیخورد ! خیلی ساده بود !

یادش بخیر !!