آنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هاآنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هادرباره من
خب درباره وبلاگ باید بگم که اینها اغلب حرفهایی است که خودم به خودم میگم و گاهی هم حرفهای خوب دیگران را برای خودم تکرار میکنم
ادامه...
نوستالژی!
نوستالژی یعنی حسرت گذشته !
حسرت خانه ای که در آن به دنیا آمده ای یا بزرگ شده ای!
حیاطی که کودکی ات را در آن گذرانده ای !
باغچه ای که بارها و بارها با خاکش بازی کرده ای , گِل بازی ها کرده ای ! باغچه ای که آنروزها خیلی بزرگتر بود یا شاید آنطور به نظر میرسید!
کوچه ! دیوارهای آجری و کهنه! دیوارهایی که خیلی بلند تر بودند انگار ! و آن دیواری که گلهای شیپوری از لبه اش سرازیر میشدند تابستانها !و بچه ها فکر میکردند ته گلبرگهایش شیرین است ! شاید هم بوده !
کوچه ای که خلوت تر از اینها بود ! پر از بچه هایی که بعد از مدرسه دور هم جمع میشدند :
گل کوچیک ! گل یا پوچ ! هفت سنگ ! گل کوچیک وقتش بلا فاصله بعد از مدرسه بود بعد صدای شروع برنامه کودک بلند میشد ! کارتونها رو که کوتاه و محدود بودند میدیدی و دوباره می پریدی بیرون ! نزدیک غروب گل یا پوچ بازی میکردی و خسته بر میگشتی و مینشستی سر درس و مشق!
حالا فقط حسرتش باقی مانده !
حالا حتی حسرت همین تابستانی که گذشت را هم میخوری!
حسرت
