خیلی جالبه !
برگهای پاییزی یک دفعه خیابونها رو پر کردند ! انگار نه
انگار که تا دیروز روی شاخه ها بودند , زرد شده بودند و کمتر کسی می دیدشون !
اما حالا که به زمین ریختند دیده میشن !
این خاصیت ماست که تا یکی به زمین نخوره و از نفس نیفته
به چشممون نمیاد !
وقتی هم دیده میشه که دیگه دیره!!
تشبیه بسیار زیبایی بود
جرا اینحوری نمیگین؟ اون برگها خودشون رو فدا کردن برای برگهای اینده...فداکاری هم گاهی دبده مبشه هر چند دیر...
من هیچوقت باییز ندیدم خوش به حالتون
نظر شما محترم!
اما نظر من این نیست !
اون برگ عمرش تموم میشه!
و وقتی تموم شدی خواه ناخواه می افتی!
اینکه دیگری افتادنت رو از روز ترحم فدا کردن خود برای دیگری قلمداد کنه!
فرقی در اصل قضیه و اینکه دیگه نیستی ایجاد نمیکنه!