روز ازل

بر  لوح   نشان   بودنی ها  بوده   است

پیوسته قلم ز نیک  و بد  فرسوده   است

در  روز ازل  هر  آن  چه  بایست  بداد

غم  خوردن  و  کوشیدن  ما بیهوده است 

البته نظر آقای خیام اینه .کوشیدن بیهوده نیست ! اما منظور من از گذاشتن این شعر این بوده که غم خوردن بیهوده است! باید به سرنوشت راضی بود اما باز هم باید کوشید!

نظرات 2 + ارسال نظر
رحمان چهارشنبه 19 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 12:30 ق.ظ

اینجا میبایست خیام نظربدهدنه ماکه قرنهابعدخیام به دنیاامدیم

در قیاس با عمر دنیا چند قرن تفاوت ما و خیام به اندازه چشم بر هم زدنی بیش نیست!
شعر منتصب به خیام زیباست ! اما نظر من با نظر او فرق داره !

س جمعه 10 اردیبهشت‌ماه سال 1400 ساعت 01:06 ب.ظ

بعضا تفاسیری میشه از شعر خیام، که روح خیام هم از این تفاسیر تعجب می کند، چرا تفسیر ابیات، باید فرسنگ‌ها از ظاهر شعر دور باشه، این بیت یک آدم کم سواد هم ببینه، از ظاهرش متوجه میشه مراد چیست،چرا می خواهیم ظاهر را تاویل کنیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد