آنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هاآنچه از دل بر آمده شاید در دل نشیند
گفتنی هادرباره من
خب درباره وبلاگ باید بگم که اینها اغلب حرفهایی است که خودم به خودم میگم و گاهی هم حرفهای خوب دیگران را برای خودم تکرار میکنم
ادامه...
من حیران !
آوایِ مرغان آنسو , آنسوتر , همه جا ,
رقصِ برگهایِ درختان در نسیم , اینسو , آنسو ,
خروشِ نرمِ جویبارِ زلال از میانِ قلوه سنگهایِ درشت ,
پیچشِ ابرها پیِ هم پیشِ رویِ آفتاب ,
و سکوتی که پر از آواهاست ,
و من اینجا حیران که چه وقت از "صراط" رد شده ام !
بودنت گهگاهی !
مثل یک عصر تابستونی , توی پیچ و خمِ کوچه های تنگ ,
مثل یک کوچه بن بست با یه درِ چوبیِ کوتاه و یه یاسِ سرِحال ,
مثل یک نفس کشیدنِ عمیق پرِ عطرِ یاسِ رازقی,
مثلِ رنگِ آسمون قبلِ غروب ,
گهگاهی است ولی خاطره است ,
داستانی است کوتاه,
بودنت گهگاهی ,
که به عمری ارزد !
بودنت گهگاهی .
گلدون شمعدونی !
یک زمونی نه خیلی دور !
عصرها طبقِ معمول مینشستیم رو ایوونِ خونه بابا و ننه بزرگمون , حیاطها بزرگ بود با چند تایی باغچه و یک حوض هم اون وسط بود که اغلب ماهی قرمز هم داشت و کنارِش ردیف گلدونایِ شمعدونی چیده بودن , کفِ حیاط رو آب پاشی می کردن و بچه ها اینطرف و اونطرف مشغولِ بازی بودن چن تایی طناب میچرخوندن تا چن تایِ دیگه از روش بپرن ! دختر بچه ها هم بیشترِ اوقات یه قُل دو قُل بازی میکردن با روسریهایی که زیرِ چونه هاشون یک گره گنده داشت !
اگه درختِ بزرگی توی حیاط بود چن تایی پسر بچه مشغولِ بالا رفتن از اون بودن , غروب که میشد کم کم همه دورِ هم جمع می شدن , سماور و استکان و نعلبکی , شاید هم بی بی قلیون می کشید قل قل بوی تنباکویِ خانسار هوا میرفت بچه ها دور و برِ بی بی نمی رفتن از قلیون خوششون نمی اومد ,
اگه بابا بزرگی بود بچه ها از سر و کولش بالا میرفتن و دستش همیشه تو دستِ یکی از نوه های کوچیکتر بود که بهوونه میگرفت !
اما حالا !
عصر ها میگذرن و کسی خبر نداره !
خونه ها دیگه ایوون نداره ,
حیاطها دیگه باغچه های نداره , حیاطها پارکینگِ با چن تایی ماشین !
بچه ها پایِ کامپیوتر دی وی دی تماشا میکنن یا مشغولِ بازی هستن ,
خانم خونه توی هالِ کوچیکِ آپارتمان رویِ مبل نشسته و گوشیِ بی سیمِ تلفن رُ بینِ شونه و صورتش گرفته و یک ریز حرف میزنه و همزمان کانالهایِ ماهواره رُ عوض میکنه !
آقایِ خونه هم تویِ یک کافه سنتی بیرونِ شهر جلسه داره, روی یک تختِ چوبی به یک پشتی ترکمنِ ماشینیِ سوراخ سوراخ تکیه داده و به دخترکی که رو به روش داره قلیوون با تنباکویِ میوه ای "دو سیب" میکشه و اسکولی نباتش رُ هم میزنه خیره شده و معلووم نیست داره به چی فکر میکنه !
بابا بزرگ و ننه بزرگ هم ...
خدا بخیر بگذرونه !
چه سود؟!
زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید ٫
ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود ؟؟
گر نرفتی خانه اش تا زنده بود ٫
خانه صاحب عزا تا صبح خوابیدن چه سود ؟؟
گر نپرسی حال من تا زنده ام ٫
بعد مرگم اشک و نالیدن چه سود ؟؟
زنده را در زندگی قدرش بدان ٫
ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود ؟؟
