از ادعا تا عمل!

یکی از دوستان خوبم نامه ای فرستاده بود که در آن چند خصوصیت از خصوصیات مردم ژاپن بعد از زلزله شدید و سونامی حاصل از اون که این اواخر اتفاق افتاد بررسی شده بود : 

ده نکته یادگرفتنی از ژاپنیها:

1) آرامش

حتی یک مورد سوگواری شدید یا زدن به سروصورت دیده نشد. میزان تاثر و اندوه بطور خود بخود بالا رفته بود. 

2) وقار

صفوف منظم برای آب و غذا. بدون هیچ حرف زننده یا رفتار خشن.

3) توانمندی

بعنوان نمونه معماری باورنکردنی بطوریکه ساختمانها به طرفین پیچ و تاب میخوردند ولی فرو نمی ریختند.

4) رحم و شفقت

مردم فقط اقلام مورد نیاز روزانه خود را تهیه میکردند و این باعث شد همه بتوانند  آذوقه تهیه کنند.

5) نظم

غارتگری دیده نشد. زورگویی یا ازدست دیگران ربودن دیده نشد. فقط تفاهم بود.

6) ایثار

پنجاه نفر از کارگران نیروگاه های اتمی  علی رغم وجود تشعشع ماندند تا به خنک کردن دستگاهها ادامه دهند.

7) مهربانی

رستورانها قیمتها را کاهش دادند. یک خودپرداز بدون محافظ دست نخورده ماند. دستگیری فراوان از افراد ناتوان در همه جا دیده میشد.

8) آموزش

از بچه تا پیر همه دقیقا میدانستند باید چکار کنند و دقیقا همان کار را کردند.

9) وسایل ارتباط جمعی

در انتشار اخبار بسیار خوددار بودند. از گزارشات مغرضانه خبری نبود. فقط گزارشات آرامبخش.

10) وجدان

هنگامی که در یک فروشگاه برق رفت، مردم اجناس را برگرداندند سرجایشان و به آرامی فروشگاه را ترک کردند. 

حالا اینها رو با زلزله بم مقایسه کنیم! 

کسی میگفت در جایی پتویی از فروشگاهی خریده و در منزل متوجه میشه کاغذی لای پتو هست که روش نوشته بوده : تقدیم به هموطنان زلزله زده بم 

ما ادعا میکنیم  

ژاپنیها عمل کردند!