یأس فلسفی!

خب همینه دیگه همیشه بعد از پایان تعطیلات سال نو  

روز اول کار 

برگشتن همکارها 

شروع روزمرگی 

بعد از اون چیزی که همه منتظرش بودند  

اما 

اتفاق نیفتاد 

همه کسانیکه پای سفره هفت سین منتظر تکون خوردن دنیا بودند و هیچی تکون نخورده جز ماهی تنگ هفت سینشون 

دوباره برگشتن به همون روزمرگیه سابق 

تنها تفاوتش اینه که تا چند روزی موقع امضاء تاریخ  هنوز پارسال رو مینویسن که اونم حل میشه 

و یه جورایی مایوس میشن 

تا چند روزی همدیگه رو نقیییییییی صدا میزنیم و سعی میکنیم حساس نشیم 

و باز زل میزنیم به تقویم تا یک تعطیلی رو با مرخصی به جمعه بچسبونیم 

همین و بس 

اینا رو گفتم که اگه همین حال رو داری فکر نکنی تنهایی 

و اگه این حس رو نداری هم 

واقعا خوش به حالت 

قدر حالی رو که داری بدون