دیار سربی!

در این دیار ســـربی ، یک استکان، هـوا نیســــــت

درد و غم و مرض هست، یک جرعه ی دوا نیست

بر چهره، مــاسک دارند، مــعشوقه هـــای این شهر

احــــــــوال عــــــــاشقان نیز، هرچند روبرا نیست

فرهـــــــــاد آسم دارد ، خسرو، ســـــــــــــیاه سرفه

هیچ احمقــــــی به فـــــکرِ شــــیرین بینوا نیســـــت

"اطفــــــــال و ســــــالمندان" در خــــانه ها اسیرند

ویران شود هر آنجا ، غوغـــــای بچه ها نیســــت

تـــــاوان دیـــــــدن تو ، سنگین تر از جریمه ست

من زوجم و تو فردی ، این شهر جــــای ما نیست