فرجاد

آدمی دارای دو گوهر است : یکی گوهر جان که خواهان بدیهاست و دیگری گوهر روان که خواهان نیکی هاست, در بسیاری از مردم گوهر جان بسیار چیره باشد و اینست که ایشان خودداری از بدیها نتوانند , لیکن در همانحال روانشان بیکار نمانده آنانرا نکوهش کند و فرجادشان همیشه نا آسوده باشد. 

فرجاد همون وجدان هست 

یک ضرب المثل هم خودم ساختم : 

واقعیت اون چیزیه که وجود داره . اون چیزی که گفته میشه دروغه!